De Freubelclub is alweer afgelopen, maf hoe dat gaat. 1 juli leek nog zo ver weg toen ik ergens in april de flyers in de stad verspreidde. Het was een experiment en ik ben blij dat ik het heb uitgeprobeerd. Er zijn veel mooie dingen gemaakt en tot mijn grote vreugde werkte het echt als steuntje in de rug. Samen starten is zoveel gemakkelijker.
Eerst vond ik het jammer dat ik maar een klein groepje bij elkaar gesprokkeld had. Vlak voor we zouden beginnen vroeg ik me af of ik nog een extra promotieronde moest gaan doen, het voelde niet zo. Ik trok een tarotkaart voor meer inzicht en kreeg de kaart Matigheid. Dit was genoeg voor nu. En dat klopte, het was precies zoals het moest zijn.
Along the way kwam ik erachter dat het ‘t fijnste is als ik gewoon ongeveer 40 minuten online blijf elke bijeenkomst. Ik heb ook wel eens direct afgesloten nadat de vijf minuten om waren, maar dat voelde toch een beetje abrupt.
Ook was 7 dagen achter elkaar online aanwezig zijn niet praktisch in ons gezin. Doeke moest soms weg en dan was het een kwestie van geluk of Hansje wel of niet sliep. Zo heb ik eens halverwege een poepluier verschoond, ha ha.
Al met al was het een leuk project, een nieuwe start na een aantal jaren ‘afwezigheid’. Ergens in september ga ik weer beginnen met een freubelclub-achtige constructie. Misschien 2 of 3 ochtenden in de week, of misschien 2 avonden in de week, of misschien allebei. Toen ik net begon met coachen heb ik veel gewerkt met The Artists Way van Julia Cameron, daar voel ik me nu ook weer toe aangetrokken. Deze zomer zal ik er allemaal eens rustig over nadenken en wat nieuwe plannen laten marineren.
