En daar was ze dan, mijn dochter! Ze kwam drie weken eerder dan uitgerekend en ze was er binnen twee uur. Heel plotseling. Mijn bevalling begon met een weeën storm en ik ben thuis bevallen. Het was een verbijsterende ervaring. Ook omdat ik die avond voor de zekerheid nog in het ziekenhuis was geweest. Ik voelde dat er iets in mij was veranderd, dus toch maar even alles laten checken Alles was goed. Er waren nog geen signalen dat mijn lijf de bevalling aan het voorbereiden was. ’s Nachts werd ik om kwart voor 1 wakker met intense pijn. Ik dacht: ‘Ik loop er wel doorheen. Zo’n vaart zal het niet lopen.’ Zo’n vaart liep het wel, voor we het wisten was ze er.
Een intensieve tijd brak aan, we moesten nog van alles regelen. Hansje groeide niet genoeg. De dame van de kraamzorg kon ons niet geruststellen. Mijn vriend was een paar dagen eerder bij me ingetrokken. Al zijn spullen moesten nog een plek hebben. Overdag was er ontzettend veel lawaai in huis in verband met renovatiewerkzaamheden in ons huizenblok. Het was me een tijd en ik kon niet meer slapen. Vreselijk. Gelukkig is alles nu in een rustiger vaarwater gekomen. Er is nu tijd om te genieten van elkaar. En om weer wat creatiever te zijn. Ik heb gister de geboortekaarten op de bus gedaan. Hansje is goed gegroeid. Ze is van ieniemienie naar gemiddeld formaat in de curve gegaan. Wat een stoere baby! We hebben het overleefd. Hansje Ahoy!
